حلقه تجاری سازی ایران معیوب است


دکتر امیرحسین برنایی، مدیر عامل یکی از شرکت های دانش بنیان در حوزه خدمات ثبت اختراع خارجی در دومین تور ملی فناوری پیرامون بحث تجاری سازی مالکیت فکری گفت: بحث تجاری سازی، هدف و غایت تمام شرکت ها و فعالیت هایی است که اکنون در حوزه مالکیت فکری انجام می شود.

به گزارش سیناپرس، وی افزود: اساسا قوانین مالکیت فکری، قوانین تجاری هستند. در این قوانین هیچگاه بحث حفاظت یا ثبت اختراع، برند یا تولیدات هنری هدف قرار ندارند. این قوانین بیشتر انتفاع مادی برای خالق یا مالک ایجاد می کنند؛ اکنون تمام فعالیت ها حول و حوش مصادیق مالکیت فکری مانند ثبت اختراع‌ها، حفاظت از برند، رازهای تجاری با هدف کسب درآمد و انتفاع مالی و سوددهی دستاوردها برای مالکان است.

وی به موانع و چالش های این حوزه اشاره کرد و گفت: هم اکنون در بحث تجاری سازی اختراعات و حفاظت از فناوری ها با چالش های زیادی مواجه هستیم. در حال حاضر حلقه های تجاری سازی در کشورمان معیوب است و فناوران، شرکت های دانش بنیان و افرادی که قصد کسب درآمد از فناوری های خودشان دارند باید مسیرهای سختی برای تجاری سازی طی کنند.

وی اظهارداشت: در مسیر تجاری سازی، یک فناوری پس از ثبت اختراع باید در بازار عرضه شود. مسلما در وهله نخست باید بازار این محصول را بطلبد. اکنون ما در کشوری زندگی می کنیم که نرخ جذب تکنولوژی توسط شرکت ها و نهادهای دیگر خیلی پایین است. به عنوان مثال حوزه خودرو و خودروسازی استقبال زیادی از تکنولوژی های جدید نمی کند. از سوی دیگر هزینه های گزاف مانع بزرگی در فرایند تولید محصولات به شمار می رود.

وی یادآورشد: البته مسیرهای دیگری نیز برای تجاری سازی وجود دارد. مثلا مالکان می توانند تکنولوژی شان را تحت لیسانس به افراد و شرکت های دیگر واگذار کنند اما متاسفانه اکنون اداره ثبت اختراعات ایران ضعف های بسیار اساسی در این زمینه دارد بنابراین خریداران یا واگذاران اطمینان کافی نسبت به حفاظت از اختراع ها ندارند.

وی یادآورشد: همچنین بحث ارزشگذاری این فناوری ها در کشور ما خیلی ضعیف است به همین دلیل شرکت هایی که اکنون در این زمینه کار انجام می دهند، هنوز رشد پیدا نکرده اند. اکنون معاملات زیادی نیز در این حوزه انجام نشده است.

به گزارش سیناپرس، برنایی خاطرنشان کرد: یکی از روش های تجاری سازی واگذاری و فروش کل پتنت است. این روش نیز با مشکلاتی مانند روش واگذاری حق لیسانس مواجه است. در نتیجه باید کسب درآمد فناوران به گونه ای باشد که بخواهند با صندوق های ریسک پذیر، شتاب دهنده و امثال آنها مشارکت کنند. این مسیر نیز اکنون در کشورمان رو به رشد بوده و هنوز قوام و شکل شفافی پیدا نکرده است.

به گفته وی، هرچند طی سال های اخیر تلاش های زیادی در این حوزه انجام شده است اما هنوز مقوله فناوری جایگاه و ارزش خودش را پیدا نکرده و تجاری سازی فناوری ها با چالش های زیادی مواجه است. اگرچه شرایط ایران نسبت به ۵ الی ۱۰ سال گذشته در این زمینه بهتر شده است اما با در نظر گرفتن وضعیت اجتماعی و سیاسی کشور، هنوز موانع زیادی پیش رو داریم زیرا فناوری ها باید در سطح بازارهای دنیا عرضه شوند. ما نمی توانیم فقط نگاه به بازار داخلی داشته باشیم. ما باید به بازارهای فناوری کشورهای اروپایی، آمریکایی و چین نیز دسترسی داشته باشیم اما در حال حاضر چنین شرایطی در کشورمان مهیا نیست.

وی به راهکار اصلی رفع این چالش پرداخت و گفت: نخست، نهادهای حاکمیتی باید نسبت به تسهیل قوانین و به رسمیت شناختن این موضوعات اقدام کنند. دوم، باید تعاملات بین المللی را در سطح بالاتری افزایش دهیم تا شرکت ها بتوانند در بازارهای دنیا فناوری خودشان را عرضه کنند. سوم، در کنار بحث آموزش و ترویج این موضوع، شرکت ها نیز باید بینش و دانش کسب کنند تا بتوانند در حوزه بین المللی محصولات خودشان را عرضه کنند. چهارم، بازارهای بین المللی مان باید تقویت شوند؛ ما باید چشم به بازارهای بین المللی این موضوع داشته باشیم تا به مرور فضای بازار داخلی مان نیز پیشرفت کند. پنجم، شرکت های بزرگ صنعتی هم باید مقوله فناوری را به رسمیت بشناسند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *