هنرمند نباید دغدغه فروش بازار و برند سازی داشته باشد


” پایش، نهال سازی، برنامه ریزی و توسعه فناوری های نرم و صنایع فرهنگی” از جمله ماموریت هایی محسوب می شود که معاونت فناوری وزارت عتف به پارک ملی علوم، فناوری های نرم و صنایع فرهنگی محول کرده است. پارک ملی علوم، فناوری های نرم و صنایع فرهنگی هشتم شهریور نشست تخصصی پیرامون این موضوع با حضور دکتر عزیزاله جعفری- معاون برنامه ریزی و توسعه پارک ملی علوم، فناوری های نرم و صنایع فرهنگی و مدیران پارک و جمعی از اساتید و فعالان حوزه هنر  برگزار شد.

به گزارش سیناپرس، معاون برنامه ریزی و توسعه پارک ملی علوم، فناوری های نرم و صنایع فرهنگی با اشاره به نقش پارک در اکوسیستم زیست بوم فناوری و نوآوری صنایع دستی ،گفت: ما برای اینکه در این ماموریت موفق شویم باید همراهی تشکل های صنفی (به عنوان ظرفیت های موجود در بخش خصوصی و بازار)، شرکت های خلاق و دانش بنیان، وزارتخانه ها، سازمان های دولتی تصمیم گیر و سیاستگذار مرتبط در این حوزه را داشته باشیم.

وی افزود: همچنین باید برای انجام این ماموریت در سه اکوسیستم اقتصادی، صادراتی و  اشتغال زایی، توسعه داشته باشیم. جعفری تاکیدکرد: اگر در این سه حوزه زنجیره ارزش محصولات صنایع دستی  را بررسی کنیم، می توانیم این ماموریت را با تمام زوایایش به خوبی انجام دهیم.

بررسی زنجیره ارزش باعث بهینه کردن تولیدات می شود

پروانه حیدری، معاون صنایع دستی استان تهران در ادامه این نشست تخصصی اظهار داشت: بررسی زنجیره ارزش باعث بهینه کردن تولیدات ، فروش و بازار می شود.

وی افزود: اکنون ۱۵ هزار صنعتگر هنرمند در استان تهران در سامانه ثبت نام کرده اند و صنایع دستی استان تهران  نیز برای استفاده از دانش و خلاقیت( با حفظ فرهنگ ها و اصالت ها )دست یاری و کمک به سمت دانشگاه ها و پارک ملی علوم وفناوری های نرم و صنایع فرهنگی دراز کرده است.

حیدری تاکید کرد: حضور و جذب دانشجویان می تواند نقش موثری برای رشد و توسعه این حوزه داشته باشد و مسائل مشکلات این بخش را برطرف کند.

وی پیشنهاد داد: هم اکنون با توجه به اینکه بیش از ۳۰۰ رشته صنایع دستی وجود دارد، ابتدا باید چند رشته هنری را به عنوان اولویت انتخاب کنیم و به عنوان الگو روی آنها کار کنیم. سپس رشته های دیگر را نیز بر اساس الگوی ایجاد شده، مورد بررسی قرار دهیم؛ به عنوان مثال در استان تهران، حوزه های اولویت دار چوب، شیشه و سراجی(چرم سازی) هستند و با محدود کردن حوزه ها می توانیم  به عمق بیشتری از کارها برسیم.

افزایش جذب مشتری با ایجاد ارزش های جدید

دکتر امیر عبدی پور، استاد دانشگاه و رئیس مؤسسه جهانی نوروز و دبیركل بنیاد بین المللی نوروز نیز در ادامه این  نشست تخصصی گفت: بازار و اقتصاد به معنای پول است، بنابراین برای تولید پول باید میزان جذب مشتری را افزایش دهیم که در این راستا باید ارزش های جدیدی را ایجاد کنیم.

وی افزود: همچنین برای افزایش جذب مشتریان طراحی از اهمیت زیادی در دنیا برخوردار است. توجه به زنجیره بازارسنجی، بازار یابی، محل، زمان و نوع  فروش نیز منجر می شود که ما بتوانیم فعالیت ها، رویکردها و فرایندهای درستی در حوزه اقتصاد صنایع دستی داشته باشیم و بتوانیم در اقتصاد پایدار، حرفی برای گفتن داشته باشیم. اقتصاد پایدار نیازمند به روز شدن و به وجود آمدن نقطه های جذب جدیدی است.

کارهای زیادی در حوزه آسیب های صنایع دستی انجام نشده است

معصومه صلاحی- کارشناس ترویج معاونت صنایع دستی استان تهران در ادامه نشست عنوان کرد:  متاسفانه هم اکنون در حوزه آسیب های صنایع دستی کارهای زیادی انجام نشده،بنابراین ضرورت دارد در ابتدا با محدود کردن و اولویت بندی رشته ها، مشکل بازار، تولید و زنجیره ارزش را شناسایی و از توقف چرخه فروش و تولید صنایع دستی جلوگیری کنیم ،زیرا در بسیاری از مکان ها برای اینکه محصولی فروش نرود، ظرفیت های مالی موجود برای تولید جدید تامین نمی شود و این چرخه به طور کامل متوقف می شود بنابراین موضوع فروش از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

وی اظهار داشت: شرکت های خلاق در حوزه صنایع دستی حتما با راهنمایی بیشتر می توانند به حوزه دانش بنیان نزدیک تر شوند اما متاسفانه تاکنون جزیره ای و مستقل عمل کردن باعث شده که این حوزه علی رغم فعالیت های گسترده ای که دارد، نتواند توسعه لازم را داشته باشد.

بحث تولید باید از فروش و بازاریابی و برندسازی جدا باشد

دکتر مهدی اصل فلاح، استاد دانشگاه هنر و از فعالان حوزه کارآفرینی هنر نیز در  ادامه این نشست عنوان کرد: ایران برند ملی در حوزه صنایع دستی دارد و این مهم از ارزش زیادی برخوردار است که باید روی آن سرمایه گذاری کنیم. بنابراین این حوزه باید گسترش پیدا کند و باید از این فرصت استفاده کنیم.

وی تاکید کرد: همچنین حضور مسوولان دولتی در این جلسات مهم است، زیرا نتیجه این کار زمانی مشاهده می شود که در بازار باشد و منجر به افزایش حجم بازار شود.

وی بحث تولید را از فروش و بازاریابی و برندسازی جدا دانست و گفت: یک هنرمند با توجه به دغدغه ها و فرایندهای خلاقه ای که در ذهن دارد، نباید برای تولید هنر وارد عرصه فروش و برند سازی شود.

وی تاکید کرد: به عقیده من بهتر است هرحوزه ای به متخصصان  آن رسته سپرده شود.

فلاح خاطرنشان کرد: یک سری اتفاقات باید درون کارگاه ها رخ دهد تا بتواند تغییراتی در این حوزه ایجاد کند. ضمن اینکه اعمال برخی سیاستگذاری ها، ایجاد زیرساخت ها و بستر سازی ها نیز می تواند در این زمینه  موثر باشد.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: گره خوردن صنایع دستی به اصالت و هویت ملی اهمیت به سزایی دارد ،بنابراین کارگاه های صنایع دستی می توانند  مدل کسب و کاری داشته باشندکه با آگاه سازی هنرمندان ،اساتید و برگزاری دوره های آموزشی و کارگاه ها این مهم به وقوع می پیوندد.

اصل فلاح به ترویج طراحی به منظور متناسب کردن محصولات با زندگی روزمره اشاره کرد و گفت: با استفاده از دوره های آموزش، ایجاد مرکز طراحی صنایع دستی و ظرفیت های پارک ، شرکت های دانش بنیان و راه اندازی دفاتر میتوان ساز و کار فروش را ایجاد کرد.

وی افزود:  باید در بازار تقاضا را تحریک کنیم و راه آن وارد کردن  هنر به زندگی مردم  است.

صنایع دستی بنیان شان مبتنی بر دانش است

محمد علی ودود، مدیرعامل موسسه هنرهای چوبی ودود نیز در این نشست تخصصی  عنوان کرد : صنایع دستی نیاز به دانش بنیان شدن ندارد، زیرا بنیان شان مبتنی بر دانش است. از دوران گذشته نیز هنر، کیمیاگری و … بنیانش بر دانش بوده است.

وی افزود: صنایع دستی مانند پدربزرگ ارزشمندی است که قدر او را ندانسته ایم و بر اثر غفلت او را در خانه سالمندان گذاشته ایم. اکنون نیاز داریم که بار دیگر به آن رجوع کنیم زیرا دچار پوچ هویتی شده ایم.

وی تاکید کرد: پوچ هویتی تهدیدی بسیار جدی برای از بین رفتن اقوام و قوم ایرانی است،بنابراین شناخت درست صنایع دستی و هنرهای صنعتی از اهمیت زیادی برخوردار است.

باید نیاز بازار را شناسایی کنیم

فرزاد فرجی، از صنعتگران و فعالان حوزه سرامیک نیز در این نشست تخصصی گفت: تعداد صنایع  دستی که در ایران تعریف شده  ر حال حاضر وجود ندارد.

وی افزود: پیش از این بسیاری از رشته ها بر اساس نیاز مناطق و  اجناس بومی هر منطقه تعریف شده و وجود داشت، اما به مرور زمان، زمانی که نیازهای مردم برطرف شد، این صنایع دستی نیز از بین رفتند، زیرا مشتری و تقاضایی نیز برای تولید آن محصول وجود نداشت.

وی خاطرنشان کرد: ما اکنون باید بدانیم نیاز بازار چیست و در این ماموریت دنبال چه چیزی هستیم و قرار است به چه نقطه و هدفی برسیم.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *