بدون تردید صنعت گردشگری از جمله صنایعی به شمار می رود که بیشترین آسیب را از وقوع بیماری کرونا در جهان دیده است.
تعطیلی کسب و کارهای گردشگری، منع تردد، تعطیل شدن بسیاری از جاذبه های گردشگری در سراسر دنیا از جمله اتفاقات مرسوم در دو سال گذشته این صنعت محسوب می شود.
از دیدگاه سازمان جهانی گردشگری، تمامی کشورها اعم از توسعه یافته یا در حال توسعه از بیماری کرونا در صنعت گردشگری آسیب دیدند و امروز نیازمند شروعی دوباره برای این صنعت هستیم. سازمان جهانی گردشگری امیدوار به حیات دوباره این صنعت، رشد را سرلوحه شعار امسال قرار داده است به طوریکه فراگیری همه جانبه در سراسر دنیا را لازمه این رشد می داند.
از زوایای متفاوت می توان این شعار را بررسی کرد. در وهله اول می توان چنین پنداشت که استفاده از واژه «رشد» به جای سایر واژگان از جمله پیشرفت، توسعه، بهبود، ترسیم کننده شرایط فعلی گردشگری بوده و تامل برانگیز است. گویی جهان امروز تشنه سفر بوده و نیازمند این است که دیدگان دوباره بر سفرها و جابه جایی های سطح جهان روشن گردد.
این امر می تواند تاکید صرف بر تحول کمی و افزایش تعداد سفرها در جهان باشد. از این رو در اولین اقدام پس از کرونا افزایش آمار سفرها مورد هدف واقع شده تا در یک مسیر پر شتاب آسیب های وارده ترمیم شوند. البته که خسارت وارده بسیار عمیق بوده و به قولی با یک نگاه ساده بهبود نمی یابد.
از سوی دیگر می توان به فراگیر بودن اشاره کرد. شعار فراگیری سفر در جهان تاییدی بر خستگی، استرس و ناآرامی های ناشی از بیماری کروناست که جهان بیش از پیش به واسطه آن اهمیت سفر پی برده است. فراگیر شدن اشاره به وقوع یک تحول، حرکت جمعی همراه اشتیاق است تا تبلیغ و ترغیبی نیز برای همگان در سراسر جهان باشد. شاید جهان در این تفکر فرو رفته است که گردشگری می تواند راه برون رفت و التیام آثار بیماری واقع گردد و بر این موضوع تاکید می کند.
به ویژه آمارهای رسمی منتشر شده نشان از آن دارد که یک دلمردگی، خستگی، بی حوصلی و حتی افسردگی جهان را در خواب عمیقی فرو برده و تماشگر چهره های بی حال انسان هاست. شعارها و بیانیه های سازمان جهانی گردشگری، سازمان ملل و سایر نهادها و مجموعه های گردشگری در جهان، گویای این حقیقت است که سفر امری فرامادی و معنوی است. نیاز جامعه انسانی تلقی می شود، ضرورت دارد و باید از آن محافظت کرد.
تاکید به رشد فراگیر سفر در جهان در این شرایط، اقدامی است که می تواند با هدف مراقبت انسانی جهش تلقی شود، و در مسیر بهبود سلامت روانی و جسمی افراد موثر واقع گردد. جهان هنوز امیدوار است به سفر، حرکت، جستجو و کشف. هنوز امیدوار است تا روحیه اش را بهبود بخشد و چه فعالیتی بهتر از گردشگری. جهان آرزومند است مجدد به سایر انسان ها و فرهنگ های جوامع بپیوندد، و مسیر کمال جویی زندگی اش را ادامه دهد.
در این میان کشورهای مختلف در جهان برنامه های خود را برای رهایی و آغاز دوباره گردشگری اعلام کرده اند. بازگشایی مکان های گردشگری به صورت جداگانه و ارائه برنامه های کشورها، نشان از هدف گذاری و برنامه ریزی جدید در این عرصه دارد، به طوریکه اغلب این نکته را بیان کرده اند که به دنبال جبران خسارت ها هستند.
بی شک گردشگری اقدامی در جهت رشد، تعالی و کمال انسانی است، فلسفه ای عمیق در بن مایه رفتار انسانی دارد که فراتر از تفریح بوده و نیازی مبرم و برجسته محسوب می شود.
چه بسا دوران کرونا و قرنطینه موید این مطلب بود که تا چه میزان می توان از سفر در ارتقای سلامت جامعه بشری بهره برد. این نکته مورد توجه واقع شده و در پیام های متنی و صوتی منتشر شده از سازمان جهانی گردشگری نیز با این موضوع مواجه هستیم، که بی تردید در دنیای امروز سفر خواهد توانست موجبات احیای دوباره زندگانی را فراهم نماید و این امر ممکن نخواهد بود مگر با تلاش و فعالیت همه جانبه در جهت رشد فراگیر گردشگری در جهان.
*مهدیه شهرابی فراهانی
مدیر اداره تحقیق و توسعه پارک ملی علوم و فناوری های نرم و صنایع فرهنگی
بدون دیدگاه